K-Bar

Lífið er ef maður nennir. Nennir maður að lifa ef maður er lifandi? Lifir maður þá fyrir það að nenna? Nennir maður því? Það er spurning. Og ef það er spurningin, er þetta þá svarið?

Ég kom á Kaffibarinn eftir langa æfingu með strákunum mínum, Ása, Ara og Davíð, og hélt rakleitt á barinn. Þar var frakkinn, fransmaðurinn, í öllu sínu veldi. Hárið á honum rebelískt, eins og ávallt. Rakað á hliðunum, sítt að aftan og allt heila veldið sett í teygju. Klassa fransmaður. Ég vildi 2 bjóra, einn fyrir mig og einn fyrir Frosta. "Dos Kullos, mon ami!" Hann skyldi það. Klassa frakkster. Ég og Frosti skelltum okkur inn, innst inn, þar sem hinn barinn er. Það var ekki búið að opna hann þannig að lítið var af fólki í nálægðum borðasvæðum. Ég og meistarinn fórum að spjalla og ég veit ekki betur en að þá hafi fyndasta dæmi kapitalíska Íslands labbað inn. Það var 50 vetra mikilmenni með bumbu á við 3. Hann skellti sér á fyllerí og endaði á hausnum á Kaffibarnum, og klukkan bara að ganga 1. Ég sá þennan merkilega mann og ákvað að skemmta mér og Frosta smá. Ég kallaði til hans, "Djöfull ert þú maðurinn." Hann lýtur við og brosir og segir að ég held, "Blugh ala bugsdar, gambil." Ég auðvitað bara kinka kolli og segi, "já, auðvitað." Hann virtist ekki vera kominn með nóg af því að tala og sagði, "Þið eruð bara 2 skátar, skátar á flótta." Og eftir nett skrítið augnsamband við Frosta, jánkaði ég manninum. "Auðvitað erum við skátar, en ekki erum við á flótta." Maðurinn sem greinilega var ekki snertifælinn hló og klóraði mér vel í hársvörðinn og lánaði mér það að ég væri alveg ágætur. Hann spurði mig hvaðan ég væri og ég hélt því staðfastlega fram að auðvitað væri ég frá Dalvík, og af engum mönnum. Hilmir er munaðarlaus, birtist bara í Dalvík og alinn upp af Heiðari Helgusyni. Sem hann þekkti ekki, gott. Munaðarleysinginn ég viðurkenndi síðar að ég ætti pabba en sannleikurinn fór ekki lengra, ég laug að honum að pabbi minn væri Akureyrskur bifvélavirki sem kallaði mig Yota, sem styttingu á Toyota. Ég sagði við manninn að mér liði eins og munaðarleysingja, því að föður mínum hafi aldrei litist á að tala við mig. "Pabbi vildi bara gera við bíla og rak mig til Reykjavíkur til að búa með frænda mínum sem er læknir" Og frá því augnabliki var ekki aftur snúið. Maðurinn var kominn með lendingarleyfi. Ég asnaðist til að bjóða honum í umræður. Og hvað gæti 50 vetra Íslendingur, sem er einn fullur á Kaffibarnum, viljað tala um. AUÐVITAÐ stjórnmál. Þessi maður var alger demantur til að leika sér með. Hann talaði svo vel um allt það góða sem sjálfstæðisflokkurinn hefði gert og hversu yndislegt þetta hægri samfélag væri. Ég hlustaði náttúrulega ekkert á manninn ranta sig í hel og sagði einfaldlega, "Ef allt er svo frábært með þínar 2 milljónir á mánuði og lífið er svo yndislegt, afhverju ertu hér? Afhverju ertu fullari en Gillzenegger á kaffibarnum að tala við einu manneskjurnar sem þorðu að horfa á þig? Ertu virkilega ánægður með lífið?"
Úff hvað maðurinn var fljótur að hlaupa framhjá þessu umræðu efni og yfir í annað. Endalaust gott grín.

Ég, Bergieman, er harður einskisisti og trúi ekki á hópamyndanir í stjórnmálum. Ég trúi ekki nægilega vel þessum sannfæringakrafti náungans. Ef þú kemur fram við stríðsmennina þína sem þína eigin syni munu þeir elta þig í vissan dauða. Þetta sagði gáfaður maður eitt sinn og þetta er satt. STJÓRNMÁL ERU FYRIR FÓLK SEM NENNIR EKKI AÐ LIFA, þau eru fyrir fólk sem nennir að segja öðru fólki hvernig það sjálft á að lifa. Gerðu þetta, gerðu hitt, borgaðu þetta og þá færðu hitt. Allt er þetta bara tilgangslaust og hálf vonlaust. Hvernig get ég haft áhrif með mínar skoðanir? Bjóða mig fram? Hahaha, ég gæti ekki einu sinni borgað fyrir útprentun á einum bæklingi! Þetta snýst allt um að hafa peninga, og ef þú átt þá ekki verðuru að selja þig einhverju stórfyrirtæki sem þú verður að þóknast. Þessir rómantísku stjórnmála menn sem lifa fyrir riflildi um formsatriði sem þegar eru komin á blað. Þetta snýst allt um túlkun.

Túlkun er vanmetið orð. Ég gæti túlkað kóraninn á minn hátt og reynt fyrir mér sem Muhammeds-teiknari. Múslimi sem teiknar Muhammed. Glæsilegt.

Ef þetta er það sem framtíðin ber í skauti sér hér á landi, ætla ég burt. Ætli ég taki ekki bara tilboðinu hans Frosta um að flytja út til Evrópu í svona 1/2 ár. Ég verð að kynnast öðruvísi áreiti, öðruvísi örvun. Ég er kominn með uppí kok af þessu góðæri, sérstaklega vegna þess að ég hef bara ekki fundið fyrir því.

Takk visa.

Góðanótt