Nokkur ljóð

Spíta

Hey hérna hef ég handa þér spítu
"Hún er útötuð í einhverju hvítu!"
Oj,
á ég að berja þig.

Nefnt á tal

Ég heyri stundum nöfnin nefnd á tal
og sé þig stundum hlægja,
fyndið?
Í augnablik vill ræða um snúning heims.
Snúninginn sem er inní mér,
og
líkt og hjól snýst hugur minn
hring eftir hring
Líkt og bjalla fari af stað
Ding a Ling
Ég hálfpartinn í hnút,
hleyp af stað
í huganum,
kemst þó aldrei langt.


Vandræðalegt

Ég veit ekki afhverju lífið varð vandræðalegt,
það varla á mig yrti.
eins og vinur minn sagði, "þetta er hommalegt"
þegar hann sá Heiðar snyrti.

Dansiball

Margurinn fór á dansiball
kippti sér upp við ölið
aldeilis heljarinnar skrall
og eftir það helvítis bölið.

Kvenkynið hristir á sér flabb
og karlinn verður óður
Konurnar öskra "abbabbabb!!"
og vinurinn verður rjóður.

Hnakkinn hann mætti með hvíta spítu
og sannaði hvað í honum bjó
snéri sér að fallegri senjórítu
eins og rappari sagði "jó!"

Undirritaður aldeilis situr hér
og skrifar niður ljóðið
um ljóshærðann mann sem rúnkar sér
í flugvél.

Stebbi ég mana þig. Góða ferð.

Dömur mínar og herrar.

Ég hef ákveðið að skrifa ýkt kúl urban hetju sögu

Kafli 1.

Ich weiß nicht

Tunglið er í miklum ham þessa nótt. Tunglið og götuljósin endurspeglast saman í malbikinu og eymdin í þessu afskræmda hverfi tvöfaldast. Í óupplýstu húsasundi stendur undarlegur maður, grafkyrr og andar djúpt að sér. Vindurinn feikir ruslinu á götunni að honum og það safnast saman við fætur hans. Undur lífs virðast ekki koma honum við því kona með nýfætt barn labbar framhjá honum með losta í augum. Djúpsjávarblár er litur augna hans og hárið er brúnslegið en þó frekar ljóst. Húðin á andliti hans er krumpuð, ekki vegna aldurs, heldur vegna bruna sem hann fékk á yngri árum. Heimspeki kemur honum ekki við því hann veit allt, kann allt og hefur prófað allt, meira að segja þríbura. Hann er enginn venjulegur maður, hann er Þjóðverjinn. Eftir þriggja klukkustunda langt íhugunar maraþon er Þjóðverjinn truflaður. Það er grátandi gömul kona sem heldur á hunda ól. Þjóðverjinn í gríni ímyndar sér konuna með þessa ól á sér því andlitdrættir hennar minnti hann á hund sem vinur hans átti. En grínið lifði stutt því gamla konan byrjaði að öskra í þvílíku móðursýkiskasti,

"Þjóðverji, hjálpaðu mér. Vondir menn tóku hundinn minn hann Gunther.
HVAR ER GUNTHER, ÞJÓÐVERJI? HVAR ER GUNTHER!"

"ICH WEIß NICHT!!!" segir Þjóðverjinn og öskrar á konuna.

Aumingja gamla konan fellur algerlega saman við þetta og leggst í blautt malbikið og byrjar að kyrja nafnið El Lee Johnsen.

"El Lee Johnsen, El Lee, El Lee, El Lee Johnsen."

Þjóðverjinn, sem var byrjaður að labba í burtu hálf hissa á geðveikinni í gömlu konunni, kippist við. Þetta nafn merkir nefnilega bara eitt fyrir Þjóðverjanum. Ojá, bara eitt. Þjóðverjinn snýr höfði sínu hægt í hálfhring, horfir á konu greyjið, lyftir upp vinstri augabrún sinni og segir...

"Hefnd!!"

Hefnd er það sem kemur uppí huga Þjóðverjans þegar minnst er á El Lee Johnsen. El Lee, eða Elli, er náskyldur frændi hans Árna Johnsen. Hann er fæddur 1972, ári á undan Þjóðverjanum. Á sínum yngri árum voru Elli (El Lee) og Þjóðverjinn góðir vinir í blíðu og stríðu. Þeir léku sér með Uhu-lím, kveikjara bensín og allskonar hreinsiefni í góðri vináttu eins og hvert annað barn. Einn daginn gerðist þó dálítið sem átti eftir að hafa mikil áhrif á heiminn. Elli var nefnilega byrjaður að sína mikla og stórglæpamanns- og andfélagslegahegðun. Hann var byrjaður að kveikja í hundum og köttum, og átti það meira segja til að kveikja í gömlu fólki. Þjóðverjinn var ekki par sáttur við þetta og ákvað að stoppa leikinn einn daginn.

"Elli, ef þú kveikir í öðrum ketti er ég hættur að vera vinur þinn."

Elli réði ekki við bræði sína og kastaði mólotóv-kokteil í andlit Þjóðverjans.

"Aaaaaaaaaaaaah, AHHHHHHHHHHHHHHH..." sagði þjóverjinn og hlaup um allt með logandi eldhnött í andlitinu.

Næsta sem Þjóðverjinn man er 4 vikna sjúkrahúslega og fjórar langar lýtaaðgerðir. Þjóðverjinn hefur verið í vígahug síðan, en nú er komið að því. Nú hefur hann loksins fundið hann.


34343434343434343444444444444433333333


KAFLI 2 kemur á morgun....

Fílar

Ég dottaði í augnablik fyrir stuttu síðan, í kringum 12 leitið. Rétt áður en ég fór í hádegismat. Í þessu daglega dotti byrjaði hausinn á mér að hugsa, mig fór að dreyma. Dagdraumar í einfaldleika sínum krydda mitt líf, og vonandi þitt.

Í þessum dagdraumi var ég labbandi niður Ármúlann, þar sem ég vinn, og er á leiðinni á Brautarstöðina í matarhlé. Ekkert skrítið við það, fyrir utan það að ég borða þar bara helst ekki. Það skrítnasta var að ég var með FÍL í bandi og var svona að skipa honum að drífa sig, "Hættu þessu slóri!" og togaði í bandið. Fíllinn vældi eitthvað og hljóp af stað með mér. Þegar inn á Brautarstöðina var komið, settist fíllinn við borð og ég fór og pantaði tvö hamborgaratilboð, "...tómatsósu með mínum frönskum en kokteil fyrir fílinn."

Eftir vondann hamborgara reið ég fílnum inní sólarlagið.

Ég skyndilega opna augun, þó þreyttur sé, því prentarinn sem ég vinn með pípti. PÍÍÍÍP!

Hugleiðing

1. Afhverju fíll?


2. Til hvers fíll?


3. Eru fílar með eyru?


4. Er stofn fíla í heiminum í góðu ástandi?


5. Er það dúmbó og öðrum teiknimyndafílum að þakka?


6. Er orðið fíll dregið af fífl? Eða öfugt?

Svörin við þessum spurningum eru eftirfarandi.

1. Fílar (Elephantidae), í sakleysi sínu, eru mögnuð dýr. Þau eru tignarleg, gáfuð og láta ekki vaða yfir sig. Fíllinn telst í þrjár tegundir innan ættkvíslar sinnar, en áður voru 15 eða fleirri tegundir fíla ráfandi um jörðina. Þessar þrjár tegundir eru; Afríski Runnafíllinn, Afríski Skógarfílinn og Asíski Fíllinn. Ástæðan fyrir því að mig dreymdi fíl er líklega vegna þess að í draumaráðningum er talað um fíla sem styrkleika, gáfur og kraft. Og það breytist allt þegar ég settist á hann og reið honum, því að ríða fíl þýðir einfaldlega að maður sé í algerri sjálfsstjórn.


2. Fílar eru ekki notaðir í neinn annan tilgang en til flutninga, svo ég viti til.


3. Já. Fílar eru með eyru. Ég fýla það að fílar séu að fýla að vera með eyru. Ég fýla fýluna sem kemur af fílum þegar þeir fýla að vera í fýlunni sem kemur af eyrunum sem þeir fýla.


4. Því miður er fílinn í mikilli útrýmingarhættu vegna iðnaðar og annarskonar hættu. Fíla kúkur er mjög vinsæll terímítamatur og hafa fílar þess vegna verið drepnir sífellt meira vegna þess.


5. Dúmbó er án djók tilgangslaust dýr, drepum hann.


6. Nei.
   

Allir sem lesa þetta...

...eiga að mæta á Dillon í kvöld. Hljómsveitin mín, Perla, er að spila þar klukkan 9 ásamt Coral. Ókeypis inn og fullt af fjöri.

Fullkomið

Hérna er smásagan,
Vísbending um Guð.

"Þetta er fullkomið," segir maðurinn og glottir í fallegri von. Í hans þversagnakenndu tilvist lifir trú um fullkomnun. Hann trúir því að eitthvað svo fallegt, svo yndislegt, gæti ekki verið fullkomnara á neinn hátt. Ofurtrú og traust náungans er hans lifibrauð í dag og verður það á morgun. Ekkert virðist skýra línurnar betur, fyrir honum, um tilgang okkar hér á jörð en þessi fegurð.

"Ég trúi á þig, ég trúi að ég elski þig, Guð."
Rödd þessi heyrist og glymur um hauskúpur í hvítum einturna samkomuhúsum, fullum af lömbum. Lömb þessi fóru þá heilögu leið að taka sér Guð og hans son sem leiðarljós lífs síns. Lífið er eftir þeirra orðum. Þeirra orð er lífið. Ef ég er sá eini sem telur það heimskulegt að taka heimspeki úr gamalli bók og lifa eftir henni, er ég einn um eitt til viðbótar. Einn í lífinu.
Biblían ætti að hafa fyrirvara á upphafsíðum sínum, fyrirvara um skáldskap.
Reiðin rís eins og fjallgarður úr sandlausri strönd.
"...meikar eitthvað sens?"

Stór karlmaður í gulu veiðivesti, sem lyktar af fiski, spyr mig; "Hvað er þá Guð fyrir þér?" Ég velti fyrir mér lyktinni, opna gluggann og svara; "Guð fyrir mér er eins og apinn BóBó.
Hann sat í sínu búri alla sína ævi, sagði alltaf það sama og gaf sömu gjafirnar."
Með þessu meinti undirskrifaður ekkert illt enda á Apinn BóBó stóran hluta í hjarta flestra nýfullorðna og unglinga. Apinn BóBó er klisja, eins og orðið Guð.
Veiðivestið hreyfðist og eigandinn með; "Hverskonar vitleysa er að vella uppúr þér? Varstu alinn upp af heiðnum úlfum í útlegð? Hvað hefur komið yfir þig?"

Um leið og fiskifýlan sleppti af sér síðasta orðinu, labbaði ég út. Sæll og glaður.

-----------------------------------------

Þetta var nú aldeilis gaman.

Ég bið bara heilsa og vil þakka öllum mínum vinum sem mættu á Jezebel á Laugardaginn, gaman að sjá að fólk hefur áhuga á tónlistinni minni. Nú er bara að mæta á tónleikana á Miðvikudaginn. Þá er Perla að spila á Dillon.

Sjáumst.

Geimsteinar

Orð

Sum orð eru merkilegri en önnur.
Sum orð eru merkilegri en
heimsins dýrmætustu
geimsteinar.
Sum orð eru falin í draumi,
og finnast ei von bráðar.

Von er ekkert
nema fjarlægur draumur.
Fjarlægur, vakandi,
draumur.
Á lífi.

Hvað ef við erum,
vonandi á lífi,
í annars manns draumi.
Því þeir sem dreyma,
vakandi á daginn,
hafa vitund um orðin
sem breyta,
öllu.

Þetta var smá ljóðabútur handa ykkur. Mér finnst stundum kjánalegt hvað ég pæli mikið, og hvað ég get verið listrænn. Ég er þó ekki að þykjast vera það sem ég er ekki, það er ekki sexy.

Sexy, a.k.a. kynþokki, er eitthvað sem ekki allir hafa og ef maður pælir í því þá er kynþokki eitthvað það merkilegasta sem gerist í sambandi manneskja. Nú verð ég að tala um þetta í víðara samhengi, svo samkynhneigðir taki því ekki illa. En ef manneskja virkar sexy á aðra manneskju er voðinn vís, því eftir allt erum við mennirnir veiðimenn. Veiðimenn vilja fá það sem þeir girnast strax og helst í gær. Þegar veiðimenn hafa lokið sér af með bráðinni er, nánast undantekningarlaust, bráðin skilin eftir og athyglin komin á næstu bráð.
Kvenmenn aftur á móti eru safnarar og vilja eigna sér allt sem þær sjá. Kvenmenn leita sér af karlmönnum eins og þær leita sér af fötum. Og hvað skiptir mestu máli í fatakaupum.

1. Fegurð (Módelstrákar með Zoolander-bros)
2. Tíska (Töffarar)
3. Þægindi (Persónuleiki)
4. Ending (Í öllu sem það á við; þolinmæði, sambönd, kynlíf)
5. Verð (skiptir eiginlega engu í flestum tilfellum)

(ath. þetta er ekki endanlegt og á ekki um alla kvenmenn)

Þannig að ef ég er flík, þá er ég Kraftgalli. Því ekki er ég undirfatamódel, ekki þyki ég vera þessi eitursvalui gaur, ég er þægilegur í kulda og ég endist að eilífu. :) Kraftgallinn Hilmir. Vinur okkar hann Drab Tipp, nei ég meina Brad Pitt er eins og pallíettukjóll frá 1977.

Munurinn á kvenmönnum og karlmönnum sambandi við kynlíf er að kvenmenn þurfa að vita afhverju, þær þurfa ástæðu, en karlmenn þurfa bara stað og tíma.

En hvers vegna er kynþokkinn svona yfir aðrar hneigðir hafinn? Ég held að það sé einfaldlega vegna nánar tengingar við kynlíf og því sem því fylgir. Tilhugsunin um kynlíf, tilhlökkunin og óstjórnlega greddan er eitthvað sem allar vel virkar kynverur þekkja. Þess vegna eru kvenmenn í lykilstöðu, ef þær hafa kynþokka. Kynþokkafullir kvenmenn geta gert allt, ef þær yfirhöfuð nýta sér þessa guðsgjöf. Þetta er svona eins og að þekkja Davíð Oddsson fyrir karla.

Ég er á þeirri skoðun að 3 hlutir hafi, kynþokkalega séð, mestu áhrifin á mig við kvenmenn.

1. Sjálfstraust
2. Persóna
3. Fegurð

Núna veit ég hvernig konuninni í Sex and the city leið. Það er kjánalegt að skrifa svona hugleiðingar.

Ég vil bara enda á að egja ykkur eitt.

LÍFIÐ ER KYNSJÚKDÓMUR. :D

Ég sé sjálfan mig

Hafið þið lent í því að sjá ykkur sjálf í annari manneskju? Það hef ég, og það er ótrúlega skrítin tilfinning. Eins og að horfa á dramatískt slow-motion atriði úr Baywatch aftur og aftur.

Er ég á radar?
Bíp
Hvar á ég að leita?
Bíp
Minn radar hefur eina gráðu.
Bíp
Sú gráða er hjá þér.
Bíp
Hljóðið er hjá þér
Bíp

Stundum líður mér eins og ég sé radar, flugvélaradarmælir. Hvað sem ég geri finnst mér það allt vera eins og leit. Þetta er eins konar blind leit, ég er með lokuð augun. Ég stend fastur á sama stað með lokuð augun og gef frá mér hljóðlaust bíp og bíð eftir svari, en sem komið er hef ég ekki fengið mikið af svörum. Kannski er ég bara of kröfuharður á eigin drauma, ég get ekki búist við því að allt rætist.

Það sem fékk ekki nafn

Kaldur vetravindur blæs
á mig, með þig.
Hvernig eiginlega er það
má það, kann ég það.
Það ræsist upp hvelfing
af frosnum blómum,
og veturinn kallar á þig.

Það sem fýkur í vindinum
kalt og brothætt
blátt, hvítt og grátt.
Eins og þú er það
hreinlega það
sem fékk ekki nafn,
og fær ekki nafn.

Óskið mér góðrar göngu, ég þarfnast hennar...

Efnafræði

Maðurinn er api. Manneskjur eru bara apar. Hvað sem því líður er hægt að spekúlera aðeins í manninum.

Manneskjan er í grunvelli sínum ein, við erum öll einstaklingar. Við göngum okkar leið og í raun fær ekkert því breytt. Ákvarðanir eru teknar af persónulegum ástæðum, og enginn efast í raun um réttmæti þeirra. Hvað sem gerist í kringum okkur erum við lifandi einstaklingar og í það sem miklvægast er í þessu lífi fyrir fullvaxna einstaklinga er að geta verið sjálfum sér nægur. Félagsverur eins og við, mennirnir, reynum og erum sífellt í samskiptum við aðra einstaklinga. Tveir apar verða vinir. Tveir apar vinna saman, eru samstarfsapar. Tveir apar verða ástfangnir, og nú til dags, óháð kyni. Hvað er þessi tilfinning sem tengir okkur?

Tölum aðeins um vinskap. Ég, höfundur þessara spekúleringa, á marga góða vini. Vinir mínir eru þeir sem ég hef umgengist í nokkur ár og náð góðum tengslum og jarðbundnu sambandi við. Ég var t.d. í sama bekknum í 4 ár í MS, en úr því ævintýri stóð ég aðeins uppi með 3-4 góða vini. Það er mismunandi smekkur, lífshættir og annarskonar breytur sem valda þessu, og það er ekkert nýtt. Við köllum það persónuleika. Persónuleiki er að einhverju leiti meðfæddur, en hann er líka lærður og mótaður með tíma og verkefnum. Persónuleiki manns er það sem gerir hann að einstakann og gerir hvert okkar mismunandi. Manneskjan lifir á vinum. Vinir eru líka að einhverju leiti speglun á okkar eigin persónu. Sumir leita sér af vinum sem eru eins og þeir sjálfir vildu vera, hálfgerð alter-ego. Sumir halda sig við fólk sem er betra en það, fallegra eða gáfaðra, einfaldlega til að lyfta sér hærra. Og alltaf er til andstæða, sumt fólk umgengst fólk sem kann, veit og getur minna bara til að finnast það sterkara en það er. Svo ég hafi eftir honum Daniel Gildenlöw söngvaranum í Pains of Salvation, "I walk with the weakest just to feel strong!"

Erum við betri apar vegna vinskaps? Við erum betri apar vegna hæfni okkar til að finna til(þá er ég ekki að tala um skynfæri og skilningarvit.) Við hljótum þá að vera að mörgu leiti fullkominn. Skynfærin nema utanaðkomandi áreiti efna. Skilningarvitin taka á móti upplýsingum en við, heilinn og persónan okkar greinir og metur upplýsingar útfrá eigin reynslu.

Þegar ég tala um tilfinningar er á mörgu að taka og þessi skynfæraumræða er hundleiðinleg, þess vegna tek ég fram að ég er ekki að tala um okkar mat á því sem gerist fyrir utan líkamann. Ég er að tala um hita sem dreifist í ýmsar áttir innan líkamans en virðist ekki hafa neinar hömlur, líkt og sálin flýtur þessi orka um og stjórnar okkur. Þetta er allt bara efnafræði, flókin lífeðlisfræði, sem engin þarf að kunna til að lifa. Eina skilyrðið er að finna til.

Líkt og tvö efnasambönd hittast tvær persónur og ef að efni geta hvarfast breytast þau bæði, stundum varanlega. Þannig erum við mennirnir. Aðeins tilhugsunin getur breytt manni í svolitla stund. Þegar maður hugsar djúpt og reynir að setja þetta á blað, eins og ég, kemst maður að því að það er engin rökhugsun á bakvið tilfinningar, sérstaklega ekki ástina. Ástin er eiginlega bara sigur ímyndunaraflsins á rökhugsun, mætti segja. Því þessar tilfinningar gera mann brjálaðann, allir þekkja það, og það er alltaf einhver ástæða fyrir því. Ástæðan breytist, og breytist... og breytist.

Bless.

Vandamál eða verkefni?

Vandamál?

Ef að enginn fiskur er spendýr á meðan sum spendýr lifa í sjónum, fylgir það náttúrulega eftir að sum dýr sem lifa í sjónum eru ekki fiskar. Ef að allir fiskar í sjónum deyja og skilja eftir spendýrin, verða spendýr þá fiskar? Eða deyr nafnið, hugmyndin og heimspekin með dýrinu?

Ef ég finn til með einhverjum sem finnur til. Finnur þá finnur til?

Þetta er eitthvað til að hugsa um með kaffinu.

Smá um mig

Nóg um það og meira um mig. Ég er búinn að vera í hálfgerðu rugli undanfarið, var að byrja í nýrri vinnu, er að fara að spila á stóóórum tónleikum og mér líður hálf undarlega. Vinnan krefst þess af manni að maður sýni henni 100% athygli. Ég er að taka yfir heila deild í þessu fyrirtæki, skrifstofan mín er 150 fm :)

Jezebel er síðan að spila á Airwaves Laugardaginn 21. okt klukkan 8. Allir að mæta, s.s. ef þeir tíma því. Þeir sem tíma því ekki eru nískupúkar og aumingjar, skv. kenningum Karl Marx.

Ég held að eina lausnin fyrir mig sé að skipuleggja tíman minn svo vel að klósettferðir verði fyrirfram ákveðnar. Það eða að ég fái mér kærustu, þær eru á afslætti þessa dagana og ég ætti eiginlega að næla mér í eina. Vandamálið er í mestafalli miðlungs, hár rekstrarkostnaður og þessu fylgir náttúrulega ábyrgð og mikil athylgi (sérstaklega á kvöldin.) Spurning hvort það sé málið? Látið mig vita ef þið þekkið einhverjar fegurðardísir sem fýla myndarlega menn.

Bipolar Disorder er ekki vandamál, heldur verkefni.

Hvalveiðar

Íslendingar eru víst byrjaðir að veiða hvali hægri, vinstri. Ég fýla það að menn hér taki bara ákvörðun og láti sig ekki varða um heimsálit. BBC fjallar um þetta mál, http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/6059564.stm. Ég borðaði einmitt hrefnukjöt um daginn og það var bara æði.

Hetja, Hilmir

Dang it, http://barnaland.is/barn/13933/
Þessi nafni minn á erfitt. Sendum honum góða strauma.

Ég var að tjekka á nafninu mínu á google, og rakst á heimasíðuna hjá þessari litlu hetju.
Rakst líka á þetta :
Skv. þessu riti yfir fjölda þeirra sem skírðir voru Hilmir, eftir árum, er ég sá eini árið 1986. Ekki skrítið, því ég er sérstakur að öllu leiti. En svo þegar við skoðum þetta rit sjáum við að 13 dagurinn í mánuðinum, ég er fæddur 13, er vinsælastur. Enda er fólk að skíra börnin sín í höfuðið á mér í gríð og erg. Ég þyki víst góð fyrirmynd, kynþokkafullur en um leið ólgandi hafstraumur af visku og mikilvægi.

Gaman.

Þeir sem vilja vita merkinguna á bakvið nafnið mitt lesa eftirfarandi.

• Nafn þetta er skylt færeyska orðinu "hilmir" sem merkir höfðingi og íslenska orðinu "hjálmur" og þýðir nafnið sá sem ber hjálm. (mannanofn.com)
• Hilmir þýðir þ.a.l. konungur því það var maðurinn sem bar hjálminn.
• Hilmir er skrítið nafn og leikur vel við tungu, sérstaklega í kynlífi. Það er nefnilega hægt að anda nafninu mínu.
• Það er gert með því að hvísla nafnið mitt og anda út á sama tíma.
• Þriðja Lord of the Rings myndin heitir 'Hilmir snýr heim' eða 'Return of the King'

N

Heimurinn

Heimurinn úr geiminum
Ætli það sé hægt að troða heiminum
í litla glerkúlu, sitjand'í geiminum
Hrista allt það vonda og ljóta út
eða fela það í afagömlum snítiklút.

Stundum langar mig að taka heiminn og troða honum í litla glerkúlu. Stærðin skiptir ekki máli en ég þyrfti að geta haldið á henni. Ég myndi hrista kúluna, heiminn, í trú um það að um leið og ég drægi heiminn aftur í rétta stærð, útur kúlunni, myndi hann lýta öðruvísi út og ýmsir hlutir væru öðruvísi. Hvaða hlutir spyrja menn? Ég er að tala um svona hluti og aðstæður sem fá mann til að segja við sjálfan sig og aðra, "svona er þetta bara!" Það er svo andskoti rangt í sumum tilfellum.

Mig langar í ýmislegt en það eins og sumt annað er bara hugsun og fer ekki lengra.

Sælinú

Hér er ég. 20 ára gamall og ég kann ekki að tala.

Ég var í sumarbústað um helgina og skemmti mér ágætlega. Í þessari fyllerísferð komst ég á sönnur um nokkra hluti.

1. Hnakkar eru fífl, voru fífl og verða alltaf fífl.
2. Ég á ekki að drekka mikið af hveitibjór, dökkum bjór eða bara einhverskonar bjór!
3. Ég elska keflavík og kvenmennina þeirra.

Ég svaf svo mikið Laugardagsnóttina að ég verð líklega vakandi í alla nótt. Kannski næ ég að klára nýja smásögu sem ég hef verið að vinna í.



Þetta ljóð er um samband milli konu og karls á vinnustað, helst byggingarvinnustað.

Naglar

Það er eins og nagla hafi verið neglt
í gagnauga á höfði mínu
Vertu svo væn að fjarlægja naglann
Kannski ertu bara eins og ég
með nagla í hausnum biðjandi mig
"...fjarlægðu naglann, beibí."

Takk

Vinnan

Ég er hérna í vinnunni á föstudegi. Lífið er gott, hættur að reykja. Sakna þess þó að eitra, en elska lífði án þess.

Annars er bara nóg að gera Jezebel er að fara að spila á Airwaves, Perla er að undirbúa það að fara í stúdió eftir 2 vikur að taka upp singul fyrir útvarp. Perla er líka að plana útgáfu á sinni fyrstu plötu í janúar. Fyrst þarf að semja lögin, en eitthvað verður að hafa fyrir stefnu. :)

Ef einhver svo sem les mig hugsa, óska ég þeim alls hins besta.

Góða helgi!

Drasl

Ég er að pæla í að búa til geisladisk, sólóalbúm. Diskinn ætla ég að kalla

'Þegar þið þurfið það'

Gerð disksins er þegar hafin og er ég búinn að semja 3 lög af 8. Þetta verður örugglega ekki einn af þessum sólodiskum sem óvart verða diskur vikunnar hjá RÚV, heldur verður þetta bara gefið út á netinu. Netinu.

Þangað til ég get sett diskinn inná þessa síðu ætla ég að setja inn nöfnin á lögunum, næstu átta daga. Svo verður miðnæturopnun í Skífunni, djók.

'Þegar þið þurfið það'

1. Andað í gegnum þig
2. -
3. -
4. -
5. -
6. -
7. -
8. -

Úje, ég get ekki beðið.

Annars fór ég í bío í gær á fyndnustu mynd allra tíma, Nacho Libre. Ég held ég geri fullyrt að hún sé fyndnari en Dumb&Dumber, en ég þori því varla. Hún er allaveganna skemmtilegri en Napoleon Dynamite en það er einmitt sami maður sem gerði Napoleon og Nacho Libre.
Jack Black, sem að mínu mati var í rosalegri lægð, sýnir í þessari mynd svo rosalegann hæfileika. Hæfileika til að kítla hláturstaugarnar. Handritið og sagan algjör snilld og karakteragerð uppá 10 af 10. Snilld.

Snilllllld.

Reykingar

Ég ákvað að hætta að reykja eftir tuttugasta afmælisdag minn. Ég gat ekki losnað við þá tilfinningu að 40 ára afmæli mitt gæti ekki orðið að veruleika annars. Þannig ég einfaldlega hætti að reykja og sætti mig við það. Þótt mig langi í sígarettu, fæ ég mér hana ekki. Einfalt. Hér eftir lifir Hilmir heill og sæll og biður fólk vinsamlegast um að reykja einhverstaðar annarsstaðar.

Innskot. Ég er kominn með nýtt geggjað kúl útlit á blogginn. Er þetta ekki feitt?

Ég er búinn að vera að semja svolítið af ljóðum og hef reglulega deilt þeim með ykkur, bloggvinir góðir.

Ég hugsa að ég haldi því áfram.
Haldi áfram að ýta tilfinningum mínum á brúnina og öskra.
Öskra svo hátt í átt að himni að skýin færast til
og mynda orð, setningar og ljóð.

Hugsandi maður er eins og hálf melóna,
ég veit ekki afhverju.
Það er ekki til skýring á öllu en
ég lofaði að skrifa eitthvað um Höllu.

Innskot. Þetta ljóð var bara samið á staðnum. Snillingur.

Toppurinn

Það er nátturulega toppurinn
þegar hann er fullur, koppurinn
og ofan í hann fer sloppurinn.
Sagði rapparinn í kaldhæðni.

Sjáumst kát
kv. Hilmir

20 ár

Í dag var Hilmir Berg Ragnarsson kosinn kynþokkafyllsti maður allra tíma, í öllum alheiminum. Til hamingju. Í öðrum fréttum er það helst að ég var náttúrulega að grínast með kynþokkatitilinn. Í þriðju fréttum er það helst að þótt ég hafi verið að grínast, er ég samt drullu þynþokkafullur, þegar ég vil það. En án alls gríns, haldið áfram að lesa.

Í dag fyrir tuttugu árum gerðist eitthvað eðal, eitthvað yndislegt og jafnvel eitthvað guðlegt. Þá fæddist hún Alice MacKenzie í Huddersfield á Englandi, þeirri miklu stórborg. Hún Alice er frambærileg tenniskona og geggjað gleðilegur frábæringur. Núna er hún 63 kg, soldið feit (tsssss), og var örugglega aðeins léttari þegar hún fæddist. Hún er rétthent og notar tvíhandabakhönd í sínu spili. Alice býr ennþá hjá foreldrum sínum í Huddersfield en sagði í samtali við fréttamann Bergieman að hún quote; "...væri að hugsa um að kaupa sér íbúð nálægt tennisvellinum."
Alice er þekkt sem gæðablóð og hún ætlar ekki að stunda kynlíf fyrr en eftir giftingu. Það þýðir einmitt að þótt hún sé aðeins 20 ára gömul í dag er hún þrígift.

http://www.alicemackenzie.com/bio.shtml

Einnig unnu Cincinnati Reds - Los Angeles Dodgers, 3-0, á Dodger Stadium.

....og já ég fæddist.

Bless.

Komdu með mér í matarhlé

Nýtt ljóð.

Spekúleringur

Ég vild'ég væri spekúlant
og verðand'í speki betri
verða spakmannlegri
og spekúleringum sæmandi.

Þá myndi ég sitja í spakra manna návist
drekka kaffi með kleinu
spá í spekina sem það er
að vera spáandi spekúlant.

Ég vild'ég væri spekúlant.

og annað:

Lítið sætt franskt

Óður til gluggaveðurs
ljóð um rúmlegu
tileinkað uppáhalds
krúsídúllunni,
frönsku.

Ég veit þú vilt það, loftið.

Það kemur eitthvað skemmtilegt á morgun, afmælinu mínu.

Eldhringur

"Ég datt inní logandi eldhring" sagði Johnny Cash svo eftirminnilega skemmtilega. Var hann að meina þetta? Datt hann inní logandi ELDHRING. Það hlítur að hafa verið sárt, skuggalega vont. Ég spyr mig bara, hvernig komst hann út? Sjit. Cash.

Jæja ég skrifaði nýtt ljóð áðan.

Sæll og glaður

Sitjandi í stiganum, sæll og glaður
Sígarettu reykjandi kaffimaður
Nautnaseggur, nammistrákur.
Losnandi við höfuðverkja krákur.

Ég fékk mér samloku áðan frá Bakarameistaranum. Hún innihélt beikon, eggahræru, mayonnais-sósu, grænmeti og krydd. Ég get ekki sagt að hún hafi verið gourmet, enda mikill samlokumaður á ferð, en hún var skemmtilega bragðmikil og gaf þennan andskoti skemmtilega ilm.

Annars er bara gott að frétta frá mér, ég vinn eins og hundur í nýju vinnunni minni sem er án efa stórkostleg. Sjúklega næs. Ég vinn hjá Henson sem hönnuður. Thumbs up!

Jæja, bluhushuð.
kveðja, Hilmir Berg Ragnarsson tónlistarmaður, hönnuður og lífskúnstner.

Afsakið getuleysið

Ætli getuleysi sé ekki bara aumingjaskapur? Undirliggjandi kynhvatar metnaðarleysi sem lýsir sér í fáliðuðum hersveitum Sáðmanna úr Borgarfirði. Ha?

Jámm, þegar ég fer að deila hugsunum deilast ekki bara spakmæli heldur eitur. Við hvert orð af þessum pælingum stækkar á ykkur brisið og minnkar á ykkur heilan.

Spurningin er; 'Er það gott eða vont?'

Ég svara þessari spurningu með annari spurningu; 'Hvað er gott, og vont?'

Getur verið að það sem er vont fyrir mig, sé gott fyrir þig og öfugt? Því er auðveldlega svarað. Ég get t.d. óvart keyrt á kókbíl sem síðar keyrir útaf og missir allan farminn í götuna. Það myndi koma sér mjög illa fyrir mig, en fyrir besta vin minn gæti þetta verið hið besta mál. Kókdrykkir í öllum stærðum og gerðum, á við og dreif um segjum, já, Austurvöll.

Þannig að til að svara fyrstu spurningu dagsins (Er það gott eða vont?) segi ég Já.

Hvernig getur Bergieman svarað ó-já/nei-ðrispurningu (ég bjó til orð, snillingur) með einföldu Já-i? Nú það er einfaldlega vegna þess að sumum spurningum verður ekki svarað? Sem dæmi má taka málið með Unni Birnu, var hestamaðurinn wifebeater eða datt hún á poka fullan af appelsínum? Þessari spurningu verður líklega aldrei svarað. Sérstaklega ekki í Séð og Heyrt þar sem fréttir snúast um sjálfa sig í þúsund hringi þangað til það er ekki tenging milli tveggja orða.

Dæmi:
Unnur Birna brandari séð og heyrt stúlka blaðsíða 20 og dagskrá fréttir voru flippaðir á kantinum í Fma957 hnakki Sólon.

Það mætti halda að fatlaður maður hefði skrifað þetta, en nei. Þorvaldur Bjarni. Ég veit ekki afhverju ég kenni honum um, en það hentar bara. Sumt í lífinu hentar bara eins og það er, ekki satt?

Nóg komið af vitleysu. Ég var að skoða fallegar myndir á netinu sem dreif mig áfram í smá ljóðapælingar. Tjekkið á þessu ljóðið heitir 'Reykingar eru slæmar fyrir Kárahnjúkahnakka'

Reykingar eru slæmar fyrir Kárahnjúkahnakka

Saman við göngum í kassalaga hringi
í þessu Kárahnjúka krækiberjalingi
Fjárfestum í áframhaldandi góðæri
Étum saman landsins besta lambalæri

Þorgrímur Þráinsson kom og sleikti öskubakka
Ómar Ragnarsson lifir og elskar eyjabakka
Og alveg eins og með okkar fallegu hnakka
Sumt fólk ávarpar þá sem litla krakka

Að hafa áhrif er kannski of létt
Ef maður sjaldan hefur orðið frétt
Stigagangar af rössum til að sleikja
Til að fólk hætti að reykja

Áhrifamiklir menn í röðum
Bíða eftir grískum böðum
Tala um landið sem sjálfstæðissnilld
Gera það sem þeir hugsa og tala að vild

Breytum bara landinu í kjarnorkuver
Hafa menn ekki fattað að geysir er hver?
Dælum geislavirkum efnum í æðar Dettifoss
Fælum túrista í burtu, hengjum kindina á kross.

Eins og það er asnalegt að yrkja um þetta ljóð
Ættum við kannski að styrkja mig og stofna lítinn sjóð?
Það er sko alls ekki ódýrt að reyna við íslensk fljóð
Ætli móðir náttura og vinir, séu orðinn móð

Hilmir Berg Ragnarsson, 2006

Ég var að enda við að skoða fallegar myndir af Kárahnjúkum og öllum þessum fallegu fossum. Gæsahreiður, fuglalíf, hreindýr og annað sem lítið er af á þessu einstaka landi. Þótt þetta sé ekki vinsælasti staðurinn til að heimsækja á sumrin, er ekki annað hægt að sakna þess sem farið er.

Maður veit aldrei hvað maður átti, til það er farið. Það er sannleikur í þeim orðum Joni Mitchell.

Bless í bili og gaman að fá að vera með ykkur.

Tjá belló.

Afsakið skrifleysið

Ég verð að afsaka mig. Ég veit að fólk skoðar þennan blogg aftur og aftur og nú þegar skrifin hafa minnkað er fólk meira og meira að segja mér hversu góðar gömlu færslurnar voru. Það, útaf fyrir sig, er fáranlega rétt en örvæntið ekki. Ég, Bergieman, er ekki að fara neitt. Það hefur bara verið svo mikið að gera hjá mér að ég næ ekki að láta enda ná saman. Ég sit bara á kvöldin og hugsa, hvernig, hversvegna og hvert?

Hvernig á ég að mæta í skólann, mæta í öll þessi próf, skila öllum þessum verkefnum og samt ná að hugsa?

Hversvegna er ég að virða þennan skóla, hann er búinn að gera mér lífið leitt í 4 ár. Ef ég væri ekki svona fáranlega FABULON bekk þá myndi ég líklega bara vera búinn að skipta yfir í listnámsbraut eða eitthvað þannig. Ég nenni engu svona raungreinablaðri. Ég vil þroska sköpunarhæfleika mína sem legið hafa í dvala í öll þessi ár. Ég hef reynt að teikna og mála og skrifa niður hugmyndir en sjaldan næ ég að gera það sem ég vil. Það er vegna þess að í 4 ár hef ég verið að læra fyrir próf. Ef eitthvað er mannskemmandi og persónuleikaeyðandi, er það skólinn.

Hvert erum við öll að fara. Hvert liggja vegir heimskunnar, hvert liggja vegir glötunar. Erum við öll á leið niður þann veg? Eða er skólasókn og einkunnir okkar leið til að bjarga sem flestum? Fær maður starf og pening fyrir að vera gáfaður? Lærður? Andfélagslegur? Er ekki bara málið að gera það sem kemur manni næst hjarta, listin í mínu tilfelli.

Ég veit að ég verð aldrei góður málari, teiknari eða annað slíkt. En mín stefna er meira í ljósmyndun, kvikmyndun og ýmiskonar hönnun sem tengist því. Er það málið eða ætti ég að fara í áframhaldandi geldingu í boði Raungreinadeildar Háskóla Íslands?

Hvað sem því líður ætla ég að láta örlögin ráða...

Hvað ætlið þið að gera kæru vinir?

Akranes

Ég sit hér og drekk piparmyntu te eftir langan dag. Vinna klukkan 7:30 á morgun og veðurguðirnir baða okkur í næstum því stuttermabola-veðri. Ég leyfi heilanum að fá nokkrar til að raða upp því sem fyrir hann kom í dag. Í sannleika sagt var það ekki mikið, en ég er þó ánægður með daginn. Ég vaknaði alveg um hádegið, ég ætlaði að fara í skólann en prófið var ekki.... svo ég skrapp lítið í sundin. Eftir að ég hafði eyðilagt nokkra striga með einhverju sem átti að verða list, hringdi ég í Stebba. Hann bauð mér í kaffi og kleinur og ég bara skellti mér í bryggjuna, einn og óvaldaður.
Þegar í bryggjuna var komið voru kleinurnar búnar og Stebbi stóð með kaffikönnuna úta miðju gólfi og var að hella kaffinu yfir sig. Ég spurði engra spurninga en efaðist um geðheilsu hans. Ég sagði að hann yrði að fara út, "Þessi eingangrun gengur ekki drengur. Nú förum við á heimaslóðir. Akranes."
Ég og hann Stebbi vinur minn erum nefnilega báðir aldir upp í Akranesi, upp að vissu marki þó. Ég var ný orðinn 5 ára þegar ég flutti hingað í Sigtúnið, en ég held að Stebbi hafi andlega aldrei skilið við sveitalyktina. Þegar maður keyrir inní svona afskekktan stað eins og Akranes verður maður að vera tilbúinn með cover-story. Ég hét Hill Bille Hick og Stebbi kallaði sig Peter Andre. Við vorum í Akranesi útaf buisness-fundi við forstjóra fiskibræðslunar. Allt gert til að passa það að fólk fatti ekki að værum þarna til að benda og hlægja.
Við eyddum svona klukkutíma í Akranesi og fórum síðan heim, endurnærðir og stoltir af litla bænum okkar, sem gaf okkur svo mikið. Takk.

Hér eru nokkrar myndir plús myndir af Oddi Boxer og Þobba.

HÉR ERU MYNDIRNAR

Skemmtið ykkur...

Fleirri myndir

Jæja, fleirri myndir. Nennti ekki a- s0rtera þær. Nenni ekki að skrifa.... zxzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Ég fór með bekknum mínum í sumarbústaðaferð. Það var gaman. Fámennt en góðmennt er slagorðið okkar í þessum ferðum. Myndirnar úr bústaðnum koma ekki strax en ég með nokkrar myndir sem ég sendi inn í ljósmyndakeppni dpchallenge.com.

Hér koma þær

Tilfinningar

Ég finn fyrir. Ég læt ekki finnast, þó ég finni. Það er allt honum Finni að þakka. Finnur finnur aldrei neitt. En tilfinningar mínar eru, finnst mér, svolítið ófinnanlegar. Ég vil en ég skil og það gerir mér kleift að finna það em Finnur fann aldrei. Það, vinir mínir, eru tilfinningar. Ástin er eins og blóm, vaxandi á sumrin, deyjandi á haustin. En það er lumma sem margir tyggja, þó maður eigi í rauninni ekki að tyggja lummur. Ástin mín er eins og pottablóm sem aldrei kemur nálægt eldavélinni. Ástin er pottablóm sem situr við gluggan allan ársins hring og bíður þess að vera vökvuð. Stundum fer ástin á bið. Það er ástand sem ég kýs að kalla umpottun, en þá finnur maður nýjan pott til að treysta á. Nýr pottur er eins og ný byrjun, en stundum er það ekki langlíft ástand. Ástin er þessi númber one tilfinning, rétt á eftir því að fá sér sígó. Sígarettan bregst manni aldrei. Tilfinningin sem fylgir sígarettureykingum er eins og blár himinn á gráum striga. "Sleiktu á mér tólið," segir sólin og fær sér sígó. Sólin er perri. Sólin er eins og Finnur, hún finnur aldrei neitt. Síðan hún varð til, fæddist eða eitthvað, hefur hún aldrei stoppað í sinni óstöðvandi leit af hamingju. Hún sendir sólargeisla inn til okkar og lýsir upp óhamingjuna. En haldiði að hún sér að gera það fyrir okkur mannfólkið, NEI! Sólin gerir það sem hún gerir bara til þess að þóknast sjálfri sér. Eins og Shakespeare sagði, "Júlía er eins og sólin." Haldiði að hann hafi verið að meina að hún sé gubbandi heit eldkúla sem spýr glóandi eldi allan ársins hring. NEI! Hann er að meina að hún sé svo heit og góð, ljós og hamingjusöm eins og sólin. Ekki kenna Shakespeare um þetta fáfræði sína, því þegar hann var uppi voru kenningar mínar ekki komnar á sjónarsviðið. Í dag, í núinu, vita menn um alla heima og geima hvað Bergieman hefur sagt. Menn fara eftir orðum mínum og lifa samkvæmt mínum gildum. Eftir 1000 ár eiga Bergistar eftir að brenna sendiráð og drepa skandinava bara því einhver heimskur dani ákvað að reyna að fanga fegurð mína á blaði með einn penna að vopni.

Ég er ekki bara fræðimaður og Guð, ég er líka spámaður.

Teygjur

Mikið hitamál hér. Afhverju eru teygjur teygjanlegar? Teygjast þær bara útaf því þær heita teygjur? Ef svo er, er það ekki ósanngjarnt? Ég teygi t.d. aldrei teygjur og mér finnst fólk sem teygjir teygjur vera fólk sem á ekkert gott skilið.

Teygjur eru eins og mennirnir. Mennirnir vilja alltaf vera, en verða aldrei neitt nema menn. Teygjur vilja líka bara vera, en verða aldrei neitt nema bara teygjur. Svona er bara lífið, en það sýgur. Lífið ætti að vera jafnt, 50-50. Engir fordómar, engir ríkir og engir fátækir, allir vel nærðir og enginn notar TEYGJUR.

Teygjur.

Fyrst ég er byrjaður vill ég minnast á pottablóm. Afhverju eru þær í potti? Er einhver að fara að sjóða þær? Hverskonar fólk sýður lifandi plöntur?

Djísus.

K-Bar

Lífið er ef maður nennir. Nennir maður að lifa ef maður er lifandi? Lifir maður þá fyrir það að nenna? Nennir maður því? Það er spurning. Og ef það er spurningin, er þetta þá svarið?

Ég kom á Kaffibarinn eftir langa æfingu með strákunum mínum, Ása, Ara og Davíð, og hélt rakleitt á barinn. Þar var frakkinn, fransmaðurinn, í öllu sínu veldi. Hárið á honum rebelískt, eins og ávallt. Rakað á hliðunum, sítt að aftan og allt heila veldið sett í teygju. Klassa fransmaður. Ég vildi 2 bjóra, einn fyrir mig og einn fyrir Frosta. "Dos Kullos, mon ami!" Hann skyldi það. Klassa frakkster. Ég og Frosti skelltum okkur inn, innst inn, þar sem hinn barinn er. Það var ekki búið að opna hann þannig að lítið var af fólki í nálægðum borðasvæðum. Ég og meistarinn fórum að spjalla og ég veit ekki betur en að þá hafi fyndasta dæmi kapitalíska Íslands labbað inn. Það var 50 vetra mikilmenni með bumbu á við 3. Hann skellti sér á fyllerí og endaði á hausnum á Kaffibarnum, og klukkan bara að ganga 1. Ég sá þennan merkilega mann og ákvað að skemmta mér og Frosta smá. Ég kallaði til hans, "Djöfull ert þú maðurinn." Hann lýtur við og brosir og segir að ég held, "Blugh ala bugsdar, gambil." Ég auðvitað bara kinka kolli og segi, "já, auðvitað." Hann virtist ekki vera kominn með nóg af því að tala og sagði, "Þið eruð bara 2 skátar, skátar á flótta." Og eftir nett skrítið augnsamband við Frosta, jánkaði ég manninum. "Auðvitað erum við skátar, en ekki erum við á flótta." Maðurinn sem greinilega var ekki snertifælinn hló og klóraði mér vel í hársvörðinn og lánaði mér það að ég væri alveg ágætur. Hann spurði mig hvaðan ég væri og ég hélt því staðfastlega fram að auðvitað væri ég frá Dalvík, og af engum mönnum. Hilmir er munaðarlaus, birtist bara í Dalvík og alinn upp af Heiðari Helgusyni. Sem hann þekkti ekki, gott. Munaðarleysinginn ég viðurkenndi síðar að ég ætti pabba en sannleikurinn fór ekki lengra, ég laug að honum að pabbi minn væri Akureyrskur bifvélavirki sem kallaði mig Yota, sem styttingu á Toyota. Ég sagði við manninn að mér liði eins og munaðarleysingja, því að föður mínum hafi aldrei litist á að tala við mig. "Pabbi vildi bara gera við bíla og rak mig til Reykjavíkur til að búa með frænda mínum sem er læknir" Og frá því augnabliki var ekki aftur snúið. Maðurinn var kominn með lendingarleyfi. Ég asnaðist til að bjóða honum í umræður. Og hvað gæti 50 vetra Íslendingur, sem er einn fullur á Kaffibarnum, viljað tala um. AUÐVITAÐ stjórnmál. Þessi maður var alger demantur til að leika sér með. Hann talaði svo vel um allt það góða sem sjálfstæðisflokkurinn hefði gert og hversu yndislegt þetta hægri samfélag væri. Ég hlustaði náttúrulega ekkert á manninn ranta sig í hel og sagði einfaldlega, "Ef allt er svo frábært með þínar 2 milljónir á mánuði og lífið er svo yndislegt, afhverju ertu hér? Afhverju ertu fullari en Gillzenegger á kaffibarnum að tala við einu manneskjurnar sem þorðu að horfa á þig? Ertu virkilega ánægður með lífið?"
Úff hvað maðurinn var fljótur að hlaupa framhjá þessu umræðu efni og yfir í annað. Endalaust gott grín.

Ég, Bergieman, er harður einskisisti og trúi ekki á hópamyndanir í stjórnmálum. Ég trúi ekki nægilega vel þessum sannfæringakrafti náungans. Ef þú kemur fram við stríðsmennina þína sem þína eigin syni munu þeir elta þig í vissan dauða. Þetta sagði gáfaður maður eitt sinn og þetta er satt. STJÓRNMÁL ERU FYRIR FÓLK SEM NENNIR EKKI AÐ LIFA, þau eru fyrir fólk sem nennir að segja öðru fólki hvernig það sjálft á að lifa. Gerðu þetta, gerðu hitt, borgaðu þetta og þá færðu hitt. Allt er þetta bara tilgangslaust og hálf vonlaust. Hvernig get ég haft áhrif með mínar skoðanir? Bjóða mig fram? Hahaha, ég gæti ekki einu sinni borgað fyrir útprentun á einum bæklingi! Þetta snýst allt um að hafa peninga, og ef þú átt þá ekki verðuru að selja þig einhverju stórfyrirtæki sem þú verður að þóknast. Þessir rómantísku stjórnmála menn sem lifa fyrir riflildi um formsatriði sem þegar eru komin á blað. Þetta snýst allt um túlkun.

Túlkun er vanmetið orð. Ég gæti túlkað kóraninn á minn hátt og reynt fyrir mér sem Muhammeds-teiknari. Múslimi sem teiknar Muhammed. Glæsilegt.

Ef þetta er það sem framtíðin ber í skauti sér hér á landi, ætla ég burt. Ætli ég taki ekki bara tilboðinu hans Frosta um að flytja út til Evrópu í svona 1/2 ár. Ég verð að kynnast öðruvísi áreiti, öðruvísi örvun. Ég er kominn með uppí kok af þessu góðæri, sérstaklega vegna þess að ég hef bara ekki fundið fyrir því.

Takk visa.

Góðanótt

Himler

Ég var að skoða blað sem Dabbi var að krota á í bílskúrnum og tók eftir því að hann skrifaði Hilmir, og síðan beint fyrir neðan skrifaði hann Himler. Wierd.

Ég hef aldrei tekið eftir þessari einföldu breytingu á nafninu mínu, þessi gaur var vondur. Hilmir Himler. Hvernig væri það?

Hann er líka dáldið líkur mér!

En án alls gríns er þessi gaur fokking killer. Hann drap fólk og slátraði gyðingum og stjórnaði mörgum af hættulegustu sveitum Nasista. Þess vegna vil ég ekki láta bendla mig við þennan mann. Sá eða sú sem lætur sér detta það í hug að að kalla mig Himler fær högg.

Sniðugt.

Ég nenni ekki að taka fyrir fleirri úr bekknum fyrr en kannski eftir helgi. Ég verð að einbeita mér að hljómsveitadótinu. Söngvakeppnin er í næstu viku og lögin eru að smella saman. Ég hvet ykkur öll til að mæta.

Ef ykkur langar að heyra fleirri lög með Jezebel skal ég verða við þeirri ósk. Ég set eitt lag í viðbót.

Jezebel - Veins

Textinn:

Í þessum æðum er kalt fljót milli tveggja heima.
Líkami og sál. Ég er í stríði við mína eigin sannfæringu.
(Frosti rapp)
Svartar krákur, merkja staðinn. Heilan verkjar, hjartað öskrar.
Andardrátturinn eini sem framlengir hugsun.
Hvar það byrjar, hvar það endar.

(kórus)
Allt er það fallegt.
Lífið er gefið og aldrei tekið.
Á degi eins og í dag telur timinn syndir.
Verður okkur fyrirgefið.

(frosti)
How long will this last
Do they have to fix the world
While their
Home of the free is falling to pieces.
Let me assure you time will tell
This monopoly of the world
will not last long
There will be no Hollywood
there will be no...

Skýing mynda boga um þitt hjartalaga form
og jörðin neitar þér lendingu, lendingu.

Dökk, þung þoka læðist yfir gráan sand, ég er einn hér.

(Frosti rappar)

(kórus aftur)

Lag: Hilmir
Texti: Jezebel

___

Fokk já hvað við eum góðir.
Heyri í ykkur um helgina.

Love you.

Tóbías

Jæja krakkar, það er ekki mikið búið að gerast hér síðustu daga. Ég búinn að lofa öllum að ég haldi áfram með bekkinn í upptalningunni miklu. Ég verð að komast í það, mig langar að halda áfram. En eins og allt annað er lítill tími til reiðu. Ég er að æfa fyrir söngvakeppnina, hugsa um Jezebel, búa til möppu fyrir Listaháskólann, kjörsviðsverkefni og síðan er nóg að gera heima.

Vona að þið hafið ekki hætt að koma hingað vegna lítillar hreyfingar á blogginu. Þetta fer allt að koma.

Á morgun fáiði að heyra nýtt lag með Jezebel, og kannski að þið fáið að sjá nokkrar myndir úr möppunni minni?

Maybe... GN, ég verð að fara að sofa....... KLUKKAN ER 3!!!

Nýjasta nýtt

Afsakið hvað ég blogga seint, ég vona að ég hafi ekki vakið neinn...

Margir spyrja sig hvað ég er búinn að vera að gera seinustu daga, og svarið einfalt. Lítið. En það sem ég hef gert mest af er að sitja á Kaffibarnum með Frosta og stundum hugsanlega vinahóp hans, og allt eru það frábærir krakkar.

Eins og ekki allir vita er Frosti vinur minn. Hann var með mér í grunnskóla og urðum við fljótt bestu vinir. Í dag erum við og alter-ego'in okkar að búa til músík. Árangurinn heitir Jezebel.

Hljómsveitin heitir


Jezebel

Við erum búnir að vera að semja fullt af góðu efni og ég skal sýna ykkur smá af því.
Eitt lag til að byrja með

Jezebel - Fruit'n'Fibre

Enjoy!

Bekkjarmynd

Jæja, hér kemur myndin. Vona að þetta sé nægilega gott fyrir ykkur.!!
Mín var ánægjan.














Ég er annars búinn að hafa nóg að gera, söngvakeppnin nálgast, og ég er alveg við það að springa úr tilhlökkun.... VETRARGARÐURINN!!!

Ég held áfram með ykkur krakkana í bekknum á morgun...

Ég er bestur

Ég þarf nú að gera ykkur krökkum þennan greiða. Taka myndir, fiffa þær, setja þær hingað inn og skrifa texta. Eins gott að allir þakki mér vel fyrir þetta í skólanum næstu daga. VEL!!!

Neinei, ég geri þetta með mikilli ánægju því allt eru þetta yndislegir krakkar í 4. bekk MS árin 05-06. Þetta eru ekki krakkar lengur, við erum fullorðnar manneskjur með tilfinningar. Ég, Hilmir Berg, hef tilfinningar.

ég hlæ
ég græt,
ég skoppa um og syng
læralæ.

Þetta var eitt af mínum mörgu hæfileikum, ljóðalistin. Svo ég lengi þetta nú aðeins þá vil ég óska Manchester United mönnum til hamingju með sigurinn á Blackburn, svona fyrirfram. Ég nenni ekki að skrifa aftur í kvöld.



Náttfatabekkurinn
ZIP

Hægt er að ýta á myndina hér til vinstri til að stækka




Flippbekkurinn
ZIP

Hægt er að ýta á myndina hér til vinstri til að stækka




Verði ykkur að góðu...

Jæja. Gaman.

Ég sit hérna hjá Stebba í Penthousinu í Bryggjuhverfinu og horfi á Stebba horfa á ástargamanmyndina Guess Who. Djöfull er hann kynþokkafullur. Ashton Kutcher er líka geðveikt glatað nafn. Asstonn Kitchen. Fokk. Uhm, já ég var að enda við að horfa á Arsenal-Wigan á Ölveri og get ég sagt með mikilli tilhlökkun í röddinni, ARSENAL KOMST EKKI Í ÚRSLIT. Aumingjar. United er reyndar mitt lið, og þeir eru ekki alveg komnir í úrslit því fyrri leikur þeirra við Blackburn fór 1-1.

Úúúú hvað konan úr Guess Who er glæsileg. Zoe Soldana is FIIIIIIIIIINNNNNNE. Allaveganna. Ég sé að fólk tekur vel í það ég tek það fyrir hér á síðunni og ég mun halda því áfram í dag tek ég Gísla, Guggu og Guðbrand. Oj, þetta kom skringilega út.

Áfram með smjörið.

Gísli
Gilli Krúttilingur er fabulous. Stundum dreymir mig um að fá hann sem stílista. Ég yrði svo myndarlegur að ég fengi alla stráka í skólanum, ég meina stelpurnar. Ég er ekki hommi. I'm straight. En já, Gísli er mjög skemmtilegur og ekkert skemmtilegra en hláturinn hans, hann smitast eins og eldur í sinu. Gísli er efnilegur í allskonar. Skíðum, plöntum, fötum og er hann líka maður kvenmannana. Hann elskar konur. Ætli hann hafi ekki sofið hjá jafn mörgum stelpum og ég hef talað við. Hann er kynlífsguð. Það er samt ekki það eina sem Gísli gerir vel. Gísli er heiðarlegur og mjög metnaðarfullur. Eldmóðurinn í honum keyrir mann stundum áfram. Gísli er líka þvílíkur kroppur, margir myndu drepa fyrir svona byssur og ég held án efa að Gísli hafi drepið með þeim. Gísli er magnaður.

Guðbjörg
Gugga er celeb. Hún er með honum Dóra Ritara sem var á tímabili heitasti bachelorinn austan við laugardalshöllina. Gugga og Brynja voru fyrst þegar ég kynntist þeim stelpurnar úr breiðholtinu en seinna frétti ég að Halla væri þaðan líka. Ég var skíthræddur við þær 3 og hélt á tímabili að þær gengju með vopn í skólanum. Sú var ekki raunin og held ég að Guðbjörg sé bara ljúfari en lamb. Ég og Gugga eigum líka nokkur mjög fyndin moment, en það er bara fyrir okkur að hlægja að. Múhaha. Guggu finnst líka sopinn góður og gæti hún örugglega drukkið alla undir borðið. En nóg um það. Ég spái því að Gugga fari að vinna í fjármálamarkaðnum. Hún verður bankastjóri. Gugga er líka bling.

Guðbrandur
Gubbmundur er án efa einn óvart fyndnasti maður allra tíma. Hann er úr sveitinni og veit meira en flestir um beljur. Hann er auðvitað mjög sterkur og er frábær íþróttamaður. Ég hef sjaldan séð mann með jafn mikið úthald og Guðbrandurinn. Guðbrandur er mósofrík númer 2 og get ég sagt með vissu að hann er rólegastur af þeim öllum í glasi, eða ég held það. Guðbrandur er líka celeb því hann og Halldór Laxness voru LÆK THIS ------->
Guðbrandur er annars frábær náungi en ég hef ekki kynnst honum vel, aðallega vegna þess að stundum skil ég ekkert hvað hann er að segja. Hann TALAR fokking HRATT. Guðbrandur er sérvitur, eins og Einstein.

Þar sem ég er ekki heima get ég ekki sett myndirnar af þessum 3 hingað inn, en ég set þær inn næst þegar ég uppfæri bekkjarlistann. I'm out.

Luv U!

PS. ég er ekki hommi

Næstu 3 úr bekknum mínum

Björn Þór
Bjössi, eins og við köllum hann, er gæða eðall. Bráðgáfaður fjandi með skemmtilegann húmor. Hann virkar alltaf afslappaður en getur misst sig eftir nokkra bjóra. Fimm er held ég töfratalan. Hann er sá fyrsti í Mosóseríunni sem á eftir að koma hér. Björn er að deita Teddu okkar og finnst mér þau passa vel saman. Björnódóra er sameiginlegt nafn þeirra. Bjössi er líka aðdáandi steikta húmorsins sem fylgir þessum bekk og man ég vel eftir því þegar hann og Sindri plötuðu alla Hellu-búa uppúr skónum. Le Fons. Björn er eins og ísbjörninn, hvítur á yfirborðinu en svarta nefið gefur til kynna að hann sé, og hann er. Björn bara er.
ER!



Brynja Bergmann
Brynja er uppáhaldið mitt, mjög falleg manneskja. Hún er fáranlega fyndin og mikil félagsvera. Ég var meira að segja með henni í fyrsta bekk. Hún er s.s. að elta mig. Waaaaaaaaaaaaaaaaaaa... Brynja er mjög fyndin í glasi og má nefna atriðið í sumarbústaðnum sem dæmi. Þar dó hún áfengisdauða í miðri setningu í heitapottinum. Hahahah. Brynja er, eins og margir, á föstu og er það ekki með síðri manni en honum Óskari. Þau eiga vel saman og eiga þau bjarta framtíð fyrir sér. Brynja er grouppía fyrir ekki verri hljómsveitir en Metallica og Iron Maiden. Hvernig annars ætti hún að fá alla þessa miða? Það er allaveganna mjög gaman að Brynju. Brynja er bling.



Brynjar Sig.
Binni er án efa besti vinur minn af þeim sem ég hef kynnst hér í MS. Stundum er það skuggalegt hversu líkir við erum. Innst inni erum við tveir alltaf að deyja úr skólaleiða, með þvílíkar skapandi hugmyndir en það eina sem við gerum er að sitja í stúdíóinu mínu og reykja sígarettur.
Ég hef trú á því að Binni gæti orðið mjög góður myndlistamaður, hann hefur metnaðinn. Þó svo að ég og Binni séum líkir, er ekkert líkt með okkur í listinni. Ég hlusta á þyngri kantinn, hann mýkri. Hann reykir Salem, ég Camel. Litlu hlutirnir gera okkur öðruvísi og öðruvísi myndi ég ekki vilja hafa það. Brynjar er vinur í raun og því hef ég kynnst.
Brynjar var hirðfífl í fyrra lífi. Hirðfífl sem hafði gaman að því að borða.



Takk... næstu 3 á morgun!

Skáldsagan

Ég ákvað að setja inn sér síðu fyrir skáldsöguna þar sem ég vil hafa hana alla í einni ræmu.

Hér er skáldsagan... Ein manneskja

Djöfull er ég myndarlegur

Sjit hvað maður er myndarlegur. Úff. Hvernig stendur á því að maður er búinn að vera kvenmannslaus í marga mánuði. Ég er að leita að ástæðunni. Hún mun finnast, og þann dag mun ég labba inní Ford-módel skriftstofuna í New York, redda mér heimilisfanginu hjá Tyra Banks, og kíkja í heimsókn. Er það ekki málið?

Ég held það.

Já síðan ætla ég að setja hérna inn nokkrar myndir fyrir hana Höllu vinkonu mína. Hún vildi endilega sjá hvernig ég væri nakinn.

Djöfulsins vitleysingur er ég. Úff. Þetta verða s.s. ekki nektarmyndir, heldur bekkjarmyndir.



























Verði ykkur að góðu.

Ég hef líka ákveðið að skrifa eitthvað yndislegt um alla í bekknum. Það verður örugglega fyndin og hjartnæm lesning því ég þekki fólk mismunandi vel. Ég byrja á fyrstu 3 núna. Önnu, Auði og Bigga.

Anna María
Anna er fín stelpa. Hún er líka alveg nett klikkuð eins og flestir í þessum bekk. Ég hef lítið spjallað við hana en þegar ég hlera hana er hún oftast að tala um eitthvað sem tengist strákum og flottum bílum, helst Imprezu. Anna er hress og hlær mikið, enda vann hún lengi á McDonalds. Ekkert nema hamingja þar. Ég held líka að Anna sé mjög góð í stærðfræði, og kæmi það mér ekki á óvart ef svo væri enda er hún bráðgáfuð og metnaðarfull. Anna á líka fyndin bíl sem hún kemur alltaf á í skólann, með græjurnar í botni. Áður en þeim var stolið, græjunum. Ég held líka að Anna sé kynlífsfíkill. Anna þú ert frábær.


Auður
Auður er trukkurinn í bekknum, og það er ekkert til að skammast sín fyrir. Hún er góð í íþróttum og þá helst handboltanum, þar sem hún fer á kostum í horninu. Auður er ekki eins mikill námsmaður og flestar stelpurnar, en hver nennir að læra þegar maður getur verið að leika sér með áhugamálin sín? Auður hefur líka gaman að félagsleguhlið skólans og hefur hún skipulagt allavegana eina bústaðaferð og haldið eitt party. Ég held að Auður sé áfengissjúklingur. Auður, þú ert geðveik.




Birgir Sævarsson
Hver elskar ekki Bigga? Hann er svo elskulegur að hann mætir bara 40% í skólann. Afhverju er það segir fólk, en svarið er einfalt. Ef hann væri alltaf í skólanum myndum við í bekknum bara byrja elska hann of mikið, og á endanum fyrirfara okkur úr ástarsorg því Birgir er hamingjusamlega 'giftur' frábærri stelpu sem kallar sig Huldu. Birgir er alltaf glaður og alltaf til í allt, ef hann nennir. Ég kynntist Birgi fyrsta skóladaginn í fyrsta bekk, hann kom til mín og spurði, "má ég sitja hérna" og benti á sætið við hliðina á mér. Alla þá kennslustund hlógum við af steikta efnafræðikennaranum og eftir það var ekki aftur snúið. Nú erum við búnir að vera vinir í að verða 4 góð ár og ég veit að vinskapurinn mun endast ævilangt, ef við nennum. Peace Birgir, mér þykir vænt um þig.

Næstu þrír koma bráðlega.

Lítið til að pósta

Ég hef ekkert bloggað í háa herrans tíð en nú er komið að því. Ég er að blogga, blogga blogga blogg.

Lítið er í fréttum nema mikill svefn og ágætis djamm á laugardaginn. Ég og hann Frosti, Jezebel, pössuðum krílið hann Jón Gnarr Jónsson til 11 og fórum beint á Kaffibarinn. Það er skemmst frá því að segja að við vorum þar alla nóttina. Við vorum aðallega í því að fokkast í liði sem við þekktum ekki og að tala við fólk sem við þekktum. Ein gellan hélt ég væri svalasti gaur í heimi, í einni af frægustu hljómsveitum í heimi og ég spurði hana; "Ef ég væri hestur, myndiru ríða mér?"

hahaha, svo ólíkt mér.

Allaveganna. Ég ákvað að setja inn þriðja kaflann af ástarsögunni minni í dag. Það var ákveðið á stofnfundi Bergieman, í gær. Fyrstu 2 kaflana er hægt að finna í menuinu hérna hægramegin.

Hér kemur kafli 3

Lífið
Næstu daga vorum við óaðskiljanleg. Við skoðuðum borgina upp og niður. Þetta voru ótrúlega fallegar haustnætur í Marseille. Ég hugsaði oft um hversu gaman væri að kynnast henni betur, hver hún er. Hver hún virkilega er, það er lykillinn. Mér er sama þótt það sé alger hrúga bakvið framhliðið, sem lengi sem hreinskilnin ræður. Ég veit þó hvað hún heitir. Hún heitir Natasha.
Stundum líður yfir mig tilfinning um hamingju en hún er hverful. Teljum tímann, því hann líður fljótar en maður telur hann. Ætli tilfinningin sé gagnkvæm, er hún hamingjusöm með mér. Vill hún kynnast mér og hleypa mér nær. Þó vil ég ekki ganga oft fast að garði, vil ekki láta sem ég sé klikkaður. Það er ekki ég, þó tilfinningarnar geti sýnt annað.
Þessi fáu kvöld sem ég fékk með Önnu, rósinni minni, í Marseille voru ómetanleg. Ég reyndi hvað ég gat til að láta fyrri mistök mín í þessum geira ekki hafa áhrif. Ég reyndi.
Síðasta kvöldið okkar saman var mjög rómantísk, ekta franskt. Kvöldið var fullkomið eins og hún, tunglið kallaði á englana sem svifu í kringum okkur í hjartalöguðum hringjum. Stjörnurnar mynduðu stjörnumerki sem aðeins hún gat skilið. Ég las það úr augunum á henni sem ljómuðu. Þegar ég sofnaði var ég með demant í hendinni, þegar ég vaknaði var hann horfinn. Eina sem ég átti var minningin um okkur, í borginni með englunum, fullkomið. Það er ekki á hverjum degi sem þessi eina manneskja sem breytir tilveru þinni labbar inní líf þitt. Ef þú blikkar er hún farinn, með hjartað þitt með sér...
Ég gat ekki andað. Hvert er hún farin? Hvar finn ég hana aftur, ég veit ekkert hvar hún býr. Í rauninni var ég hissa, hvert skildi hún hafa farið. Það gekk allt svo vel, en kannski hefur hún fengið efasemdir. Kannski var hún svo sniðug að láta sig bara hverfa frá mér í þessari stóru borg til að forða okkur hugsanlega verri sambandsslitum. Ég get þó ekki séð hvað ég gerði rangt, eða hvað ég get hugsanlega hugsað mikið um þetta til að fá niðustöðu. Ég fæ mér bara frískt loft.
Niður á götuhorni sé ég mann, frekar franskann í útliti, með lítinn hund í ól. Hann missir veskið sitt. Ætli ég hlaupi ekki til og rétti honum það aftur.
"Merci, takk fyrir þetta. Það er ekki mikið um svona heiðarlegt fólk frá Marseille." segir hann og er mjög ánægður. Það sést.
"Já, ekkert mál. Ég er reyndar ekki frá Marseille, ég er bara hér sem nemi í nokkur ár." segi ég og sný mér við.
"Hey strákur, ég heiti Jean Claude, komdu inná kaffihúsið mitt ég bíð þér í kaffi..."
Og það gerði ég.